هیچکس همراه نیست,تنهای اول !

 می هراسم از

آوار مدام خواب هایم

پنجره های رؤیاهائی

که سنگینی بیداریم را

تاب  نمی آورند

و معصومانه   ...

در دلم فرو می ریزند

آواز هیج قناری

به گوشم نمی رسد

من از صدای شکستن

لبریزم

mishe baram 2a konin?2a konin hame chiz mesle ghabl beshe.....be khoda Dg ashki baram namunde:(na vase un..vase khodam k in hame vaght delamo b un khosh kardam...un hatta nagoft chera..faghat sokut kard..faghat sokut.

emshab badtarin shabe mane....ka30 k az tahe delam dusesh dashtam,tanham gozashte.....

valy badtar az un ine k man hatta nemidunam chera.....vali ino midunam ke ta akhare omram nemibakhshamesh....hargez.... 

salam.man emruz kheily delam gerefte....akhe midunin ka30 k azash entezar nadashtam,mano baZ dad!bavaram nemisha baZ ha inghadr bad bashan.....:(

شبی از پشت یک تنهایی غمناک و بارانی,تو را با لهجه ی گلهای نیلوفر صدا کردم,تمام شب برای با طراوت ماندن باغ قشنگ ارزوهایت دعا کردم,پس از یک جستجوی نقره ای در کوچه های ابی احساس,تو را از بین گلهایی که در تنهایی ام روئیدند,با حسرت جدا کردم.تو در پاسخ ابی ترین موج تمنای دلم گفتی : دلم سرگردان و حیران چشمانیست رویایی...ومن تنها برای دیدن زیبایی ان چشم,تو را در دشتی از تنهایی و حسرت رها کردم.این بود اخرین حرفت و رفتی...و من بعد از عبور تلخ و غمگینت,چشم هایم را به روی اشکی از جنس غروب ساکت و نارنجی خورشید وا کردم.
نمیدانم چرا رفتی...؟نمیدانم چرا...؟شاید خطا کردم.و تو بی انکه فکر غربت چشمان من باشی,نمیدانم کجا...؟تا کی...؟برای چه...؟ولی رفتی و بعد از رفتنت باران چه معصومانه می بارید,و بعد از رفتنت یک قلب رویایی ترک برداشت,و بعد از رفتنت رسم نوازش در غمی خاکستری گم شد,و گنجشکی که هر روز از کنار پنجره با مهربانی دانه برمیداشت,تمام بال هایش غرق در اندوه و غربت شد...و بعد از رفتنت دریاچه بغض کرد ,و من در حالتی ما بین اشک و حسرت و تردید,کنار انتظاری که بدون پاسخ و سرد است,در امواج پائیزی ترین ویرانی یک دل,نمیدانم چرا شاید به رسم عادت پروانگیمان,باز برای شادی باغ قشنگت ارزو کردم............:(